Misy i gongi

-

Następnego dnia po reikowaniu zabrałam Julię do Shuumu na misy i gongi. Odbywał się festiwal "Cenne ciało, świadome ciało" i jedną z atrakcji była bezpłatna kąpiel w dźwiękach. Śmiesznie trochę - w drinkbarze, więc tu maty, ludzie leżą, a tu barman poleruje szklanki. Koncert fajny, ponieważ grały dwie panie, ta nasza stała kołobrzeska i druga, przyjezdna, zatem miały więcej możliwości. Co cztery ręce, to jednak.

Przyszłyśmy wcześniej, bo słusznie podejrzewałam, że najlepsze miejsca szybko zostaną zajęte. Zachowałam czujność i mogłyśmy vipowsko rozłożyć się na matach. Wzięłyśmy własne śpiwory i poduszki, luz. W drugim półokręgu ludzie polegiwali na klubowych kanapach, maksymalnie rozłożeni. Trzeci krąg stanowili nieszczęśliwcy, którzy przyszli na ostatni moment. Pozostało im siedzenie na krzesłach, co w przypadku misowych koncertów jest kompletnym nieporozumieniem.

Tradycyjnie kilka osób posnęło, ktoś chrapał. Julii też z raz się chrapnęło, ale na szczęście zaraz przekręciła się na bok. A potem: "Ja nie spałam! Jaa?".

Panie grały, a ja sprawdzałam, jakie mam aktualnie możliwości energetyczne. Powiem tak: to, co mówi się o niebezpieczeństwie medytacji zbiorowych, to prawda. No bo takie misowanie jest rodzajem medytacji przecież. Kiedy ludzie są zrelaksowani, część śpi, czują się bezpiecznie, ich myśli odpływają, nie chronią się. Podpiąć się energetycznie jest szalenie łatwo. Sądziłam dotąd, że osoby, które przed tym ostrzegają, przesadzają, ale serio nie. Mogłam bez najmniejszego trudu podłączyć się do całego mnóstwa osób w sali i ssać. Spokojnie, nie zamierzam zostawać wampirem energetycznym, natomiast głupio byłoby nie sprawdzić swoich możliwości. Jak to jest, co mogę. Potem trenowałam tworzenie bańki energetycznej większej, niż zazwyczaj, znaczy, sprawdzałam, jak rozległą mogę ją stworzyć, co mogę nią objąć. Też bardzo ciekawe wnioski.

Kiedy wracałyśmy, opowiedziałam Julii swoje wrażenia i zapytałam o jej. Najpierw rzekła, że no miło było i tyle, żadnych sensacji. A potem, że, ale aha, przypomniała sobie, co często jej się śni. Z zaskoczenia aż stanęłam, ponieważ ogólnie zawsze twierdzi, że nie miewa snów, albo nie pamięta. A tu proszę.

Popularne posty z tego bloga

Tak, to ja

-
  Tu Mig. Ownlog umarł i nie żyje, przynajmniej na razie. Najpewniej miał serwer na Ukrainie, bo taniej i oto. Wg netu w miarę funkcjonalne domeny blogowe, to teraz tylko wordpress, którego nie rozumiem i to tutaj.  Nazwa "mignona" jest zajęta, w związku z czym spróbujemy przyzwyczaić do tej. Jestem technicznym kołkiem, więc ostatni backup robiłam jakoś po przeprowadzce do Kgu. Cześć notatek z bałaganiarstwa wala mi się na dysku, ale wiele z niego skasowałam po wklejeniu i teraz mi szkoda. Wiem, że niektórzy z Państwa kopiują sobie moje notatki, więc jeśli byliby Państwo łaskawi przesłać mi je na szyfkartę (szyfkarta@gmail.com), to super.
Czytaj więcej

Odcinanie

-
  Ponieważ będę ponosić koszt spłaty garażu po tysiącu/mc zdecydowałam, że przestaję opłacać matce sprzątanie i pielęgnację ogrodu. Dotąd było tak, że robiliśmy to na spółkę z bratem, znaczy, raz on, raz ja. W marcu za ogród zapłaciłam 900. I 550 za ogarnięcie domu, bo akurat też wypadła moja kolej. Matka się tego absolutnie nie domaga, sama wymyśliłam, że może dobrze by było, żebyśmy wzięli te koszty na siebie, skoro rzadko się tam pojawiamy i nie pomagamy. Załatwiłam to tak, że ludzie przyjeżdżają, kiedy matka ich zamówi i robią, co sobie zażyczy (np. za każdym razem pokojówki mają myć okna - co jest płatne dodatkowo i to sporo, także w pokojach na piętrze, do których totalnie nigdy nikt nie wchodzi). Potem piszą do mnie, ile im zapłacić i albo ja reguluję to sama, albo wysyłam info bratu. No ale teraz. Bez przesady może. Poinformowałam więc brata, jak się rzecz przedstawia, że ja się z tego wymiksowuję i koniec, a on niech zdecyduje: 1. Będzie opłacał co drugą usługę, a co drugą
Czytaj więcej

Toruń

-
Jak widać po datach, informacje o samobójczej próbie Skąpego dostałam dzień przed wyjazdem. Gdybym wiedziała, jak się sytuacja rozwinie, od razu zajechałabym po Bibi. Na początku matka jednak tylko poinformowała mnie o zdarzeniu i tyle. Mniej więcej po Odrach gdy przedzieraliśmy się przez Bory Tucholskie, dostałam info, że będzie jechała, ale kiedy? No to spoko, może zdążę wrócić, nim coś się wyjaśni. Tymczasem dojechaliśmy do Kor. Zdecydowałam, że, jak często, zostawię u niej samochód. W miarę blisko wszędzie, parking dość bezpieczny, święty spokój. Nie chciałam u niej nocować, ponieważ udostępnia gościom straszliwie niewygodne łóżko, które podczas poprzedniego pobytu zadręczyło nam kręgosłupy.   Poza tym ona śpi w pokoju przy łazience, a ja zawsze wstaję w nocy, co najmniej raz. Nie da się nie obudzić, gdy ktoś korzysta z WC, wiem, bo tam mieszkałam. Skoro świt znów Kor wstaje i zaczyna pracę zdalną, a nie ma komfortu zrobienia sobie herbaty, czy przygotowania śniadania, poniew
Czytaj więcej